Als er een rode draad is door het werk van Wende (Wende Snijders, 1978), de al jarenlange succesvolle zangeres, performer en maker van eigen repertoire en shows binnen het theater en het popcircuit, dan is dat haar intense nieuwsgierigheid waarmee ze zichzelf steeds opnieuw uitvindt.
Ga direct naar: navigatie
Ga direct naar: inhoud
Beeld bij Romy Treebusch
Wende Snijders
- Zanger
In 2002 studeerde Wende af aan de Academie voor Kleinkunst met het verlangen langs podia te touren met eigengemaakte theaterconcerten, met chansonrepertoire uit de jaren vijftig en zestig. Ze ontving een indrukwekkend aantal prijzen voor haar werk, waaronder twee Edisons (categorie ‘wereldmuziek’ en ‘jazz’) en in 2008 de Annie MG Schmidt prijs voor haar zelfgeschreven De Wereld Beweegt. Na zeven jaar dit soort repertoire op succesvolle wijze te hebben vertolkt, is ze ervan weggegaan met het doel om eigen repertoire te schrijven; repertoire dat binnen het genre van de pop/elektronische muziek viel en geschikt was om in de clubs en popzalen te spelen. Met haar laatste project Last
Resistance combineerde Wende elektronische muziek met orkestrale muziek.
Wende zoekt te allen tijde de grenzen op en zoekt waar deze grenzen nog verder kunnen worden opgerekt. Dit doet ze in zowel haar eigen werk, als in projecten waarbij zij met anderen meewerkt. Ze maakt shows waarin ze alle theatrale elementen gebruikt om een verhaal te vertellen, ze zoekt naar het spanningsveld tussen theater, popmuziek, elektronische muziek en klassieke muziek en hoe zij elkaar kunnen ontmoeten en hoe zij zich tot elkaar verhouden. Daarbinnen onderzoekt ze de balans tussen entertainment en experiment.
Wende combineert haar grote talent en liefde voor het ambacht met een – kennelijk onuitputtelijke – bron aan experimenteerdrift.
Haar eerste hoofdrol in de film Zürich leverde gelijk een nominatie voor een Gouden Kalf op.
'Ik wil voor altijd in verwondering zingen, dansen, maken, spelen, dwars door alle genres heen.' - Wende