Zij kreeg de penning voor haar oeuvre waarin onder andere kolonialisme, tegencultuur, orale geschiedenissen en populaire cultuur centraal staan. Alhaag schuwt hierbij het gesprek over ongemakkelijke onderwerpen niet.

Laudatio

Tijdens de uitreiking sprak Juryvoorzitter Charl Landvreugd sprak de volgende laudatio uit. 

Geachte leden van het bestuur van de Akademie van Kunsten, geachte laureaat, geachte betrokkenen bij het programma Black Like Us, Mourn Like Us, Imagine Us en andere aanwezigen. De jury voor de Akademie van Kunsten Penning 2022 kent vandaag, woensdag 20 april 2022,  bij de Koninklijke Nederlandse Akademie van Wetenschappen de Akademie van Kunsten Penning toe aan curator, onderzoeker en co-founder van diverse culturele initiatieven,  Amal Alhaag.

De Penning is ontworpen door boekontwerper en Akademielid Irma Boom en uitgevoerd door Edelsmit Emile Estourgie. De Akademie van Kunsten besloot in 2018 een Penning voor en door kunstenaars in het leven te roepen als een eerbetoon aan een persoon of collectief die zich zeer verdienstelijk heeft gemaakt voor de kunsten in Nederland, in de ruimste zin.

De jury roemt Amal Alhaag voor de vele rollen waarin zij actief is in de culturele sector. Zo is zij initiator en facilitator van verschillende interdisciplinaire platforms, bijvoorbeeld Metro54, maar ook van projecten binnen belangrijke nationale instituten zoals het Research Center for Material Culture. Daarin neemt zij altijd een onafhankelijke positie in. 

Daarnaast is ze is curator, schrijver, moderator, adviseur en ook nog DJ op een opmerkelijke manier. De jury waardeert haar streven naar meerstemmigheid, samenwerking, en het creëren van condities die een echte inclusieve culturele wereld mogelijk zouden kunnen maken. Omdat zij dit werk zowel voor als achter de schermen doet, en haar motto onder andere is dat om werkelijk een verandering teweeg te brengen je je eigen ego moet kunnen uitschakelen, neemt zij een plek in die juist ook veel andere makers en denkers een kans geeft. 

Met tentoonstellingen als Blueprint in Tent. Rotterdam, in 2017 of haar bijdrage aan  “Work, Body, Leisure” in het Nederlands Paviljoen op de16e Internationale Architectuurtentoonstelling van La Biënnale di Venezia in 2018, beweegt Amal Alhaag zich binnen kunstinstituten waar de strijd voor gelijkwaardige representatie van mensen van kleur nog niet (uit)gestreden is, maar waar zij wel al impact heeft in het teweeg brengen van verandering. Haar ervaringen met de veelheid aan visuele vormen en sonic expressions uit een hedendaagse stedelijke cultuur komen tot uiting in interdisciplinaire projecten als Diaspora Self dat in 2019 tegelijkertijd plaatsvond in Amsterdam en London  en in haar rol als curator voor Sonsbeek 20->24.

Met haar werk als DJ van onder andere sonic essays stelt ze ook op andere platforms uitwisselingen van kennis samen met vormen van kunst die niet altijd erkent worden in de culturele instituten.

Amal combineert in al deze bezigheden ideeën en de meerstemmigheid van meerdere kunstenaars, curatoren, instituut en publiek om tot een speculatief idee te komen hoe we tot nieuwe, dekoloniale vormen kunnen komen voor het (re)presenteren van kunstpraktijken en cultuurmakers. Zonder concessies te doen in de samenwerking met instituten ontwikkelt ze al doende draagvlak voor meer.

De jury heeft unaniem besloten voor Amal Alhaag te kiezen omdat zij deuren opent die veelal niet wagenwijd open staan. Hoewel Amal minder bekend is de buitenwereld, draait zij al meer dan twintig jaar mee in de beeldende kunsten en heeft zij een lange staat van dienst. De jury verwacht nog veel werk van haar te zien. Daarmee steunt de jury de toekomst van Amal en erkent zij het werk dat ze in het verleden verrichtte waardoor de werkkracht van het kunstenaarsinitiatief en het kunstinstituut is vergroot.