Willem de Rooij

Zijn haarscherpe analyses van bestaande conventies van presentatie en representatie culmineren in ruimtelijke installaties waarin hij met eigen werk, dat van andere makers of kunsthistorische objecten een spanningsveld creëert tussen politiek-maatschappelijke en autonome betekenisproductie. 

Transculturele uitwisseling heeft hierbij zijn bijzondere aandacht. Zo combineerde hij in 2010 een groep schilderijen van Melchior d’Hondcoeter met een aantal achttiende-eeuwse verenmaskers uit Hawaii voor zijn installatie ‘Intolerance’ in de Neue Nationalgalerie te Berlijn. 

Zijn veelzijdige werk omvat film, sculpturen, installaties en kunstenaarsboeken en bevindt zich in de collecties van het Stedelijk Museum in Amsterdam, Hamburger Bahnhof in Berlijn, Centre Pompidou in Parijs, en MOMA in New York. 

De Rooij studeerde kunstgeschiedenis aan de Universiteit van Amsterdam en beeldende kunst aan de Rietveld Academie en de Rijksakademie in Amsterdam. Hij won de Charlotte Köhler Prijs en de Bâloise Art Prize in 2000, en was Robert Fulton Fellow op Harvard University in 2005. Samen met Jeroen de Rijke vertegenwoordigde hij Nederland op de Biënnale van Venetië in 2005. Sinds 2006 is hij docent aan de Staedelschule in Frankfurt am Main.