Foto door: Jim Bakkum
In 1996 trad ze ook toe tot het Nationaal Ballet. Daar begon ze als élève, maar klom al snel op en bereikte in 2003 het hoogste niveau van eerste soliste. Ze danste hoofdrollen in bijvoorbeeld Romeo en Julia, Het zwanenmeer en De notenkraker. Ze danste ook in veel choreografieën van Hans van Manen en wordt vaak zijn muze genoemd. Gaandeweg ontving Igone de Jongh belangrijke prijzen: in 2002 kreeg ze de Aanmoedigingsprijs van Stichting Dansersfonds ’79 en in 2003 de Alexandra Radius Prijs. In Dansdagen 2016 kreeg Igone de Jongh de Gouden Zwaan voor haar grote bijdrage aan de Nederlandse dans en werd zij benoemd tot Ridder in de orde van de Nederlandse Leeuw.
In oktober 2019 nam De Jongh afscheid van het Nationaal Ballet; na haar laatste optreden kreeg ze de Frans Banninck Cocq Penning uitgereikt. De Jongh gaat verder als zelfstandig danser.