Akademie van Kunsten Penning 2018 voor Remco Campert

Spiegel van zijn tijd 

Hij prees het werk van Campert als 'een spiegel van zijn tijd. Verschillende naoorlogse generaties zijn met zijn literatuur opgegroeid en verscheidene van zijn prachtige zinnen zijn gemeengoed geworden in menig huishouden. Met een ogenschijnlijke maar onnavolgbare eenvoud weet Campert een bijzonder levensgevoel te vangen.'

Laudatio 

Gijs Scholten van Aschat sprak de volgende laudatio uit bij de overhandiging van de penning.

Jouw woorden, zinnen en gedachten zijn in de laatste 65 jaar gestaag als zachte regen op ons neergedaald. Hebben zich in onze ziel genesteld en zijn deel van ons geworden.
Deel van ons land en dus deel van wie wij zijn.
Je bent niet meer van jezelf alleen, langzaam heb je alles weggegeven.
Zodoende willen wij, je collega's, je graag wat terug geven.

Zo gaat dat
als je veel krijgt van iemand
en al zo lang en zo mooi,
dan komt er een moment dat je zegt
wacht even nu gaan wij jou iets terug geven.

Ik zeg dit namens al je collega's.
Niet alleen de schrijvers, maar ook de schilders, de acteurs, de filmers, de ontwerpers, de dansers,
nou ja, noem maar op.
Wat je ons gegeven hebt, was altijd goed getroffen,
pijnlijk waar, origineel, troostend
en dat alles gevat in een ogenschijnlijke eenvoud
een achteloze simpelheid. Evengoed onnavolgbaar
en met dezelfde moeiteloosheid die Messi en Federer hebben en Cruijff had.
Er wordt niet tegen de bal geschopt, hij wordt beroerd, er volgt een buitenkantje of een subtiele stift. Een volley met backspin. 

Het publiek ziet vrijheid, plezier en gemak.
De kenner weet hoeveel talent, toewijding en zweet daarin schuilt. 

Daarom willen we je vieren.
We zijn dit voornemens groots aan te pakken
op de schouders nemen, jonassen
in de lucht steken, een ticker tape parade organiseren, in een openkoets langs de grachten, nou ja je kunt het zo gek niet bedenken of wij gaan het doen. Maar tussen droom en daad, precies staan praktische bezwaren.
Maar gelukkig zijn we allen hier gezegend met de kracht van de verbeelding, en als je je het verbeeldt is het eigenlijk nog mooier en indrukwekkender dan als wij het werkelijk zouden doen. 

Dat is ook de kracht van goede literatuur, jouw verbeelding overtreft de werkelijkheid met glans. En zorgt voor een zuchtje van verlichting van onze besognes. 

Jij, Remco Campert krijgt de eerste erepenning van de Akademie van Kunsten. 

Wij medekunstenaars, geven je iets terug van onze kunsten, Ed Spanjaard speelt iets op de piano. Irma Boom heeft de penning die je krijgt ontworpen,
en ik geef je een sonnet van een andere grote schrijver: Shakespeare.

[Gijs Scholten van Aschat droeg daarna de Nederlandse vertaling voor van sonnet 60 van Shakespeare.]